Bij een beleggingsfonds wordt uw geld belegd samen met het geld van vele andere deelnemers in dat fonds. U koopt dus een stukje van het beleggingsfonds, wat u mede-eigenaar van het fonds maakt. Dit stukje noemen we een participatie of een deelbewijs. Een beleggingsfonds wordt opgericht door een fondshuis. Het fondshuis stelt voor het beheer een fondsbeheerder aan, ook wel fondsmanager, asset manager of beheerder genoemd.
De fondsbeheerder belegt het geld van alle deelnemers samen in bijvoorbeeld veel verschillende aandelen (een aandelenfonds), obligaties (een obligatiefonds) of in onroerende goederen (een onroerendgoedfonds). Of in een combinatie van deze beleggingscategorieën (een mixfonds).
Alle risico’s van aandelen, obligaties en onroerende goederen kunnen dus - afhankelijk van de samenstelling van de portefeuille van het beleggingsfonds - ook voor beleggingsfondsen gelden. Beleggen in een beleggingsfonds zorgt dus op een makkelijke manier voor spreiding in uw beleggingsportefeuille. U kunt die spreiding zelf groter maken door in een aantal beleggingsfondsen te beleggen die zich elk op een ander gebied richten. Zoals in verschillende regio’s of verschillende bedrijfssectoren.
De Essentiële Beleggersinformatie of kortweg EBI (in het Engels ‘Key Investor Information Document’ of ‘KIID’), is een standaarddocument waarin de belangrijkste informatie over een beleggingsfonds staat. Zoals het doel, de kenmerken, de risico’s en de kosten van het fonds. De meeste Europese beleggingsfondsen vallen onder toezicht van de toezichthouders op de Europese financiële markten. Ze zijn verplicht een EBI te hebben. Met de EBI kunt u de risico’s van een beleggingsfonds beter inschatten en fondsen van verschillende aanbieders makkelijker met elkaar vergelijken. Zo kunt u inschatten of u wel in dit beleggingsfonds wilt beleggen. Lees dit document voordat u in het desbetreffende beleggingsfonds wenst te investeren.
Elke EBI heeft ook een risicobalk. Hiermee ziet u meteen hoe hoog het risico van het beleggingsfonds is op een schaal van 1 tot 7, waarbij 1 het laagste risico is en 7 het hoogste risico. Die berekening van het risico gebeurt vooral op basis van de beweeglijkheid van de beleggingen binnen het fonds. Hoe harder de prijzen van deze beleggingen stijgen of dalen, hoe hoger de score op de risicobalk.
Beleggingsfondsen hebben verplicht een prospectus. Met een goedgekeurd prospectus kunnen beleggingsfondsen worden toegelaten op een financiële markt, zoals een beurs. In de Essentiële Beleggersinformatie staat de belangrijkste informatie over het beleggingsfonds, waarop u uw beleggingsbeslissing kunt baseren. In het prospectus staat uitgebreidere informatie over het beleggingsfonds.
De kosten van een beleggingsfonds hebben invloed op het rendement ervan. Het is daarom belangrijk dat u weet welke kosten het fonds berekent. Deze vindt u ook in de EBI. Elk fonds berekent kosten voor het beheer van het fonds. Zoals de instapkost, beheerkosten, administratiekosten en transactiekosten:
De meeste beleggingsfondsen zijn goed verhandelbaar. Waar u rekening mee moet houden, is dat bijna alle beleggingsfondsen maar één keer per dag een prijs krijgen. Hoe werkt dit? De fondsbeheerder verzamelt alle kooporders en verkooporders van een dag en verrekent die met elkaar. Op basis daarvan bepaalt hij één prijs. Dat doet hij in een zogenoemd afslagmoment (‘cut-off time’). Geeft u een order op vóór het afslagmoment, dan voert de fondsbeheerder uw order tegen de prijs van het afslagmoment van diezelfde dag uit. Geeft u een order op ná het afslagmoment, dan neemt de fondsbeheerder uw order mee naar de volgende dag en voert hij uw order tegen de prijs van het afslagmoment van die volgende dag uit. Van de meeste Europese beleggingsfondsen ligt het afslagmoment aan het eind van de middag. U leest bij de productkenmerken van het beleggingsfonds welk afslagmoment voor dat beleggingsfonds geldt.
Er is een verschil in de manier waarop de fondsbeheerder de prijs van het beleggingsfonds bepaalt. Dat heeft te maken met hoe het beleggingsfonds nieuwe participaties kan uitgeven. We onderscheiden hierbij een open-end (Bevek) en een closed-end (Bevak) beleggingsfonds.
Bij distribuerende fondsen ontvangt u een dividend op een afgesproken datum in functie van het dividendbeleid van het fonds.
Kapitaliserende fondsen daarentegen keren geen dividend uit. De door het fonds verzamelde inkomsten worden geherinvesteerd binnen het fonds, waardoor u de meerwaarde pas ontvangt bij de verkoop van de deelbewijzen.
De meeste beleggingsfondsen waarin u kunt beleggen bij ABN AMRO zijn actieve beleggingsfondsen. Een fondsbeheerder van een actief beleggingsfonds kiest volgens een bepaalde strategie de beleggingen en probeert daarmee een hoger rendement te halen dan dat van de vergelijkende index (de benchmark).
Een Exchange Traded Fund (ETF) is meestal een passief beleggingsfonds. Dit betekent dat de fondsbeheerder van de ETF alleen de benchmark volgt en dus hetzelfde of bijna hetzelfde rendement wil halen dan dat van de benchmark.
Voor een recent overzicht van onze standaard kosten en belastingen kunt u onze tarieven raadplegen.
Uw vermogensbeheerder begeleidt u bij elke keuze die u maakt.
U wilt graag zelfstandig bepalen waarin u belegt.
